... Marc Verschuren

Hallo Marc, ik ben Dick, dat kun je wel zien.
Ik was er al bang voor.

Waarvoor?
Dat je daarmee zou beginnen.

Oh... vind je dat flauw?
Ja, nogal... ik hoor van meer mensen dat dit je standaard openingszin is.

Bij gebrek aan iets beters houd ik 'm er voorlopig nog in. Sorry.
Ik hoop dat de rest serieuzer is.

Ik ga mijn best doen Marc. Dat beloof ik.
Kun je iets over je zelf vertellen? Heb je bijvoorbeeld een relatie, kinderen, huisdieren? Hoe woon je? Wat doe je voor de kost? Heb je nog andere hobby’s?
Wat heeft dat allemaal met bordspelletjes te doen?

Helemaal niks, maar onze lezers zijn helemaal niet geïnteresseerd in jouw spellen, maar in jou en wat jou beweegt.
Is dat zo? ik vind mezelf anders niet zo interessant hoor.

Dan snap ik wel maar dat komt omdat jij al heel lang met jezelf opgescheept zit. Dan wordt alles gewoon. Mensen die nu voor het eerst van jou horen denken misschien: Oh wat een interessante kop, eens lezen wat daarin rond gaat.
Zo heb ik het nooit bekeken. Zo zie je maar... een mens is nooit te oud om te leren.

Over oud gesproken... hoe oud ben je eigenlijk?
Op dit moment 58 maar ik ben van plan om ouder te worden.

Maar ik heb nog geen antwoord op mijn eerste vraag...
En die was?

Of je een relatie hebt, kinderen, huisdieren? Hoe woon je? Wat doe je voor de kost? Heb je nog andere hobby’s?
Ik woon samen met mijn vriendin een hond en drie katten in een dorpje in noord Groningen op het Hogeland.

Het Hogeland!
Ja. Weet je waar dat is?

't Is de lucht achter Oethoezen
't Is 't torentje van Spiek
't Is de weg van Lains noar Klooster
En de Westpolder langs de diek

Dat is Ede Staal.

Ja, inderdaad, dat is van Ede Staal.
Ben je bekend op het Hogeland?

Mevrouw Verschuur en ik hebben een schuilplaats in Kloosterburen waar we al een jaar of vijftien komen.
Daar wandel ik graag met de hond door de akkers.

In Klooster?
Nee, overal op 't Hogeland. Ik ben momenteel op zoek naar werk en ben in het verleden wethouder geweest in 2 verschillende gemeenten. Naast bordspellen spelen en verzamelen verzamel en lees ik stripboeken en boeken over China.

China... da's ook toevallig! Vrienden van ons, in Klooster, hebben jarenlang in China gewoond en gewerkt. Hij is tweedehands boekhandelaar, op de Hoofdstraat. Ze hebben een hele kast vol boeken over China.
Hadden. Ik heb ze allemaal van hen gekocht.

Wat een toeval weer! Wat een toeval weer!
Wat bedoel je met "weer"?

Nou... toevallig was ik afgelopen maand aan het oppassen op een huis en de honden van een vriendin in Klooster. Toen dat er bijna op zat schreef ik aan een vriendin: "Morgen komen Anne Wine en Ra weer thuis, overmorgen kom ik terug". Even later schrijft zij terug: "Ra is toch niet toevallig Ra vd Hoek die een erg vriendelijke windhond Kai had ca 30 jaar geleden?"
Noem je dat toevallig?

Ik vind dat zoiets toevallig is, ja... wanneer mijn vriendin in Rijswijk woont.
Oh... en die Anne Wine...  dat is toch niet toevallig Anne Wine Jansen, die kunstenares op de Hoofdstraat, tegenover de Begraafplaats?

Krijg nou wat! Ken je die?
Ik heb ooit eens een LinkedIn-cursus gegeven. Daar deed zij aan mee.

De wereld is klein Marc, ken je de "Seven Handshakes Rule"?
Nee...

Moet je thuis eens Googelen. Maar laten we intussen verder gaan. Het ijs is nu wel gebroken, denk je niet?
Wanneer ben je met bordspellen begonnen? Is er een specifiek punt in je leven dat je kunt duiden, waarvan je bijvoorbeeld zegt; "En toen gebeurde dat... en dat was eigenlijk het begin van het serieuze verzamelen!"
Vroeger thuis werd er al veel gespeeld. Maar ik was met afstand de jongste, dus verloor bijna altijd van mijn oudere zussen en broers. Of dat allemaal even eerlijk ging...

Proef ik een trauma?
Nee...

Dat je het er nog over hebt...
Nee, want het spelen bleef ik leuk vinden. Op de middelbare school veel Risk gespeeld met een goede vriend en daarna ook veel MahJongh gespeeld. Op enig moment kwamen er andere spellen bij en toen ik naar Groningen verhuisde, zo rond 1996 kwam ik in een spelgroep terecht waarmee we van alles spelen. In 2009 ben ik voor het eerst naar Spiel geweest en vanaf dat moment is mijn verzameling sneller gaan groeien.

2009... da's vijftien jaar geleden!
Dat heb je vlot uitgerekend Dick!

Hoeveel spellen heb je eigenlijk?
Volgens BGG bijna 400 maar het zijn er wel wat meer. Vooral oudere en triviantachtige spellen heb ik daar niet op bijgehouden.

Zijn dat allemaal spellen of tel je daar ook de uitbreidingen in mee?
Dat zijn de spellen. Uitbreidingen heb ik niet zo heel veel, die voegen toch te vaak niet veel toe en ik vind het vaak een te gemakkelijk verdienmodel waar ik niet aan mee wil doen.

Hoe houd je de administratie bij? Heb je een account op BGG?
Ik houd alleen het aantal spellen die ik bezit bij op BGG. 

Mogen de lezers je accountnaam weten, zodat ze kunnen zien wat je zoal hebt?
marcx

Beschrijf je bordspelkast eens. Hoe groot is ie, waar staat ie, is ie zelf gemaakt of niet, kortom... wat kan je over de kast zelf vertellen?
Ikea Kasten. Ze werden eerst voor boeken gebruikt maar zijn langzamerhand gevuld met spellen. Nu heb ik 2 kasten volledig vol met spellen en in de derde zijn de boeken ook ruimte kwijtgeraakt. Op enig moment wordt de keuze nog meer boeken weg of toch een extra kast.

Wat is je favoriete spel... en waarom?
Tja, hangt af van met wie je speelt en wanneer. Een paar klassiekers die ik echt heel leuk vind zijn: Diplomacy, Die Macher, Confucius, Eufraat en Tigris en Hacienda.

En wat is je guilty pleasure?
Spelletjes als Junta en Revenge of The Dictators. Politiek met een enorme knipoog.

Wat zijn eigenlijk je voorkeuren qua speltypes?
Workerplacement heeft wel mijn voorkeur. Deckbuildingspellen speel ik ook vaak. Ik vind de thematiek vaak ook belangijk. Zo heb ik veel spellen met als thema politiek en heb ik veel spellen die zich in China afspelen. Ik heb een fascinatie voor dat land. 

Zijn er auteurs waarvan je meer spellen hebt?
Ja, maar het is niet zo dat ik alles van een auteur wil hebben. Ik heb veel van Uwe Rosenberg, en van Wolfgang kramer. 

Er zijn ook verzamelaars die een voorkeur hebben voor een bepaalde illustrator. Heb jij dat ook?
Nee, niet echt. 

Waar speel je zoal?
Ik heb een spelgroep die al ruim 25 jaar iedere week een spel probeert te spelen. Het gaat soms niet door, maar 40 avonden per jaar halen we wel. Met hen ga ik ook elk jaar een weekendje spellen spelen en daarnaast organiseer ik een tweewekelijkse spellenavond in mijn eigen dorp en kom ook regelmatig op spelavonden in Winsum.

Staan de dozen in je kast op een bepaalde volgorde?
Nee, vrij willekeurig en soms verplaats ik er weer een aantal. 

Wat doe je met de inhoud van de dozen... zit alles in ziplocks, heb je geprinte inserts, zijn je kaarten gesleeved of niet en - als we dan helemaal los gaan... heb je speelstukken geprint en beschilderd?
Ik gebruik de bijgeleverde zakjes en als dat niet genoeg is gaat het los in de doos. Ik wil spelletjes spelen, niet knutselen.

De meeste bordspelspelers kampen met een tekort aan kastruimte. Hoe zit dat met jou?
Tja, er kunnen nog boeken weg, maar daar zit een einde aan en dan is er echt een gebrek aan astruimte. Maar dat zien we dan wel weer.

Heb je handige opbergtips of creatieve oplossingen voor slim opbergen?
Nee.

Als je spellen te koop aanbiedt... waar doe je dat dan?
Ik verkoop nooit spellen. Zou ik eigenlijk wel moeten doen, maar tot nu toe gaan er alleen boeken weg ( en die gaan naar een tweedehands winkel die ze verkopen voor het goede doel)

En als je spellen koopt... heb je een favoriete bordspelwinkel?
Ik ga weleens langs bij Wirwar maar ik vind de collectie vaak wat beperkt. Dus dan toch maar via internet. Ook kom ik jaarlijks met een flinke lading thuis uit Essen en dan kan ik wel weer een aantal maanden vooruit.

Wil je verder nog iets kwijt. Ben ik iets vergeten te vragen?
Ik zou niet weten wat.

Vond je dit een prettig interview?
Het kon minder (is een groot Grunns compliment).

Maar je komt toch niet uit Groningen, Marc?
Niet oorspronkelijk, maar ik woon hier al zo lang dat ik me wel Groninger voel.

Je hebt een zachte g Marc... je bent een Limburger. In de beleving van de Groningers zul je nooit een Groninger worden, zelfs niet wanneer je alle liedjes van Ede Staal van buiten kent